له می شوم

       زیر بار حسرت و اندوه... 

                      پشیمانی چه سود؟

                                 آب رفته بر نمی گردد به جوی!

پ.ن:اگه چیزی می نوشتم برات،حرفای دلم بود،دیگه نمی نویسم واست! می دونم همه چیز تموم شده،قبول می کنم،خیالت راحت...

دیروز با یه دسته گل اومده بود به دیدنم٬

با یه نگاه مهربون٬

همون نگاهی که سالها آرزوشو داشتم و

از من دریغ می کرد!

گریه کرد و گفت که دلش برام تنگ شده!

ولی من فقط نگاش کردم...

وقتی رفت سنگ قبرم از اشکش خیس شده بود...

پ.ن:چسب داری؟؟؟ میخوام تیکه های دلمو به هم بچسبونم...

بر سنگ قبر من بنویسید خسته بود

اهل زمین نبود،نمازش شکسته بود

بر سنگ قبر من بنویسید پاک بود

چشمان او دائما از اشک شسته بود

بر سنگ قبر من بنویسید این درخت

عمری برای هر تیشه و تبر دسته بود

بر سنگ قبر من بنویسید کل عمر

عمری پشت دری که باز نمی شد نشسته بود

پ.ن:می گفتی وقت مرگم رسیده باشه اگه تنهات بذارم...

        فک کنم الان وقت مرگت رسیده!!!!!

دیدی غزلی سرود؟

عـ ـاشـ ـق شده بود

انگار خودش نبود

عـ ـاشـ ـق شده بود

افتاد

شـ کـ سـ تــــ

زیر باران پوسید

آدم که نکشته بود!

عـ ـاشـ ـق شده بود!

پ.ن:نگران من نباش،(البته مطمئن نیستم که نگرانمی) که اگر نگران بودی،و باور می کردی نگرانتم...

اصلا فکر کردن به تو چه سود؟؟؟؟....

عبور می کنم

هر روز

از کنار نیمکت های خالی پارک

به امید اینکه

شــــــ ـا یـــــــ ـد

کـــــــــــســــــی

روی نیمکت

انتظارم را بکشد

مثل زمانی که می کشید کسی

انتظارم را،

ولی وقتی به آنجا می رسم

نیمکت خـــــــالیست

.

.

.

وانمود می کنم

دیــــــــــــــــــــر کرده ام!

پ.ن:وقتی نیستی،نیستی دیگه! حالا اگه من خودمو به زمینو زمان هم بزنم..... باز هم نخواهی بود...!

پس منم زهرخند می زنم تا اگه احیانا هستیو قایم شدی؛لجت دربیاد!!!!